Ciągle słyszymy o dobrym czy bardzo dobrym szkoleniu młodzieży, czego niestety nie widać po poziomie rozgrywek ligowych, nie mówiąc o pucharach europejskich. Możliwy do osiągnięcia dla polskich zespołów próg jest dość niski, nie sięga fazy grupowej. Dlaczego więc jest tak dobrze w szkoleniu, a tak słabo w wyniku sportowym na poziomie europejskim. Co jakiś czas dowiadujemy się ze środków masowego przekazu ,że polscy zawodnicy grający w zagranicznych klubach mają różnego rodzaju kłopoty związane z jakością gry. Bartosz Kapustka, podstawowy zawodnik kadry podczas EURO 2016, ma bardzo małe szanse na grę w Bundeslidze. Trener Freiburga Christian Streich wyjaśnił, że Kapustka musi się nauczyć gry w defensywie. To wszystko. I dlatego na niego nie stawia. Czy podobnych przykładów nie widzimy w przypadku Grosickiego, Zielińskiego czy Linnetego? Czy jest to efekt ich szkolenia, od najmłodszych lat ?.Zachowanie równowagi w grze do przodu oraz podejmowanie szybkich i skutecznych działań obronnych natychmiast po stracie piłki, to warunek przygotowania zawodnika do gry na poziomie profesjonalnym. Kiedy w treningu nie utrzymujemy optymalnego pobudzenia układu nerwowego, wtedy bardzo trudno podejmować szybkie, a jednocześnie skuteczne działania. Co za tym pojęciem się kryje? Jak prowadzić zajęcia treningowe aby element ten kształtować? Jakie inne czynniki czy składowe treningu muszą być równocześnie rozwijane ? To tylko kilka pytań ,na które powinien znać odpowiedź trener piłkarski, trener przygotowania fizycznego, fizjolog, ale również psycholog, ponieważ tylko wtedy będzie mógł skutecznie wpłynąć na sferę psychiczną zawodnika. Nie utrzyma się optymalnego poziomu pobudzenia nerwowego bez osiągnięcia odpowiedniego pułapu intensywności zajęć. Stosuję bardzo intensywne treningi i nie widzę żeby zawodnicy szybciej i dokładniej podejmowali decyzje w grze. Takie odpowiedzi otrzymuję od wielu trenerów. Pada więc pytanie z mojej strony, jakie są możliwości tlenowe zawodników, którzy poddawani są tym intensywnym treningom. Wiele odpowiada, że w piłce nożnej nie są aż tak ważne lub nie ma czasu na ich kształtowanie. Prawda czy fałsz?.Przełom listopada i grudnia to w piłce nożnej czas na różnego rodzaju konferencje czy kursokonferencje. Zadałem sobie trud i przejrzałem tematykę większości z nich. Większość tematów kursokonferencji można podsumować jednym zdaniem. Chcemy latać wysoko, zapominając jednak, że Ci, których uczymy, szkolimy, trenujemy, nie mają skrzydeł. Piłka nożna to gra ruchowa, co powtarzam już tysiące razy. Bez odpowiedniego poziomu zdrowia nie osiągnie się praktycznie nic co można byłoby pokazać w Europie. A tematu związanego z tym w programie kursokonfercji nie znalazłem. Być może coś przeoczyłem. Jedno co mnie uderza w porównaniu badań polskich i zagranicznych sportowców różnych dyscyplin, to dużo niższa jakość zdrowia naszych zawodników. Na pewno nie poprawimy zdrowia tylko intensywnym treningiem
interwałowym, który jest ważny ale tylko w odpowiedniej konfiguracji. Czy istnieje możliwość poprawy jakości procesu szkolenia?. Badam wielu zawodników, w tym młodych adeptów piłki nożnej z czołowych polskich tzw. akademii piłkarskich i okazuje się, że w większości przypadków występują różne dysfunkcje oraz duże braki w organizmach. Pozostawienie organizmu w takim stanie z jednoczesnym obciążaniem go wysiłkiem fizycznym podczas treningu, powoduje negatywne skutki zdrowotne. Wcześniej czy później zaczną się urazy lub choroby, które mogą stać się nawet przyczyną zaprzestania czynnego uprawiania sportu. Początki dysharmonii w organizmie rozpoczynają się zawsze w zaburzeniach jego energetyki. Bez odpowiedniej ilości energii nic nie działa prawidłowo, nic nie jeździ, nic się nie porusza. Tak jak wszechświat nie może istnieć bez energii, tak organizm ludzki, będący jego elementem, nie może być wyjątkiem. Nigdy organizm ludzki nie przekształci odpowiedniej ilości energii, kiedy nie ulegnie poprawie funkcjonowanie naczyń włosowatych. Do tego właśnie prowadzi trening tlenowy. Jednak widocznych efektów możemy spodziewać się po 2- 3 latach jego właściwego stosowania. A jest to tylko jeden z wielu czynników. Wiedza ta dostępna jest od tysięcy lat. Już wtedy, nie tylko w medycynie chińskiej czy hinduskiej znane i stosowane były sposoby na zachowanie odpowiedniego poziomu energii i regeneracji organizmu. Teraz podobno jesteśmy w posiadaniu zdecydowanie większej wiedzy, ale niewiele z tym robimy, nie wykorzystujemy jej w praktyce. Wewnątrzkomórkowa przemiana glukozy wymaga kilku minerałów, witamin oraz koenzymów, wszystkich ich razem jest dziewięć. Wśród badanych nie było przypadku idealnie funkcjonującego organizmu. Najlepszy przypadek wśród badanych, to brak trzech składników, najgorszy sześć. Kiedy na dziewięć niezbędnych składników organizmowi brakuje kilku, nie może wytworzyć tyle energii ile potrzeba. Przeprowadzony trening tylko dlatego, że nazywa się go treningiem nie zawsze jest równoznaczny z poprawą możliwości psycho- fizycznych zawodnika. Nawet doskonale przygotowany i przeprowadzony trening pod względem metodologii, będzie mało skuteczny lub wręcz szkodliwy, w przypadku kiedy organizmowi brakuje energii. Zapyta ktoś, czy tyko wysokie wskaźniki zdrowotne wystarczą, odpowiadam nie. Są jednak podstawą, na której pozostałe elementy można zbudować trwale. Jedynym związkiem energetycznym komórki, a w konsekwencji organizmu jest adenozynotrifosforan, w skrócie ATP. Związek, który nie jest magazynowany, a którego organizm wytwarza kilkadziesiąt kilogramów na dobę. Szybkość jego odbudowy zależy od składników, które muszą być dostarczone do jego odbudowy ( resyntezy) oraz sprawności komórki, a szczególnie mitochndrium, gdzie powstaje. Jego odbudowa przebiega na kilku szlakach. Jako trener i fizjolog wykorzystywałem to w procesie treningowym, osiągając wysoką jego skuteczność. Ponieważ w zależności od tego jaki szlak resyntezy ATP jest przez organizm wykorzystywany, taka jest kształtowana zdolność motoryczna, o czym należałyby wiedzieć. A więc po pierwsze nie szkodzić. Aby jednak nie szkodzić należy ciągle monitorować ( badać na poziomie komórkowym) organizm
i wyciągać właściwe wnioski.
